Nazım Hikmet Ran'ın Şiir Ve Sözleri

..

Çocuklarımıza Nasihat
Hakkındır yaramazlık.
Dik duvarlara tırman
yüksek ağaçlara çık.
Usta bir kaplan
gibi kullansın elin
yerde yıldırım gibi giden bisikletini..
Ve din dersleri hocasının resmini yapan
kurşunkaleminle yık
Mızraklı İlmihalin
yeşil sarıklı iskeletini..
Sen kendi cennetini
kara toprağın üstünde kur.
Coğrafya kitabıyla sustur,
seni "Hilkati Âdem"le aldatanı..
Sen sade toprağı tanı
toprağa inan.
Ayırdetme öz anandan
toprak ananı.
Toprağı sev
anan kadar...

Yazılma Tarihi   1928
Nazım Hikmet Ran

Unutma; Her gelen sevmez.. Ve hiçbir seven gitmez.

 Nazım Hikmet

Çocuk gibi ağladım,
O kadar hiç, o kadar boş, manasız....
Öyle haksız yere senden uzağım kiii ....

Dört nala gelip uzak Asyadan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim
Bilekler kan içinde
Dişler kenetli
Ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim
Nazım Hikmet

Bu gün Nazım'ın doğum günü. 15 Ocak 1902.

Birgün bensizIik çaIar kapını.
BenIi dünIeri düşünür, avunursun.
Sanma ki yaIanIar içinde, ben gibi bir doğru buIursun.

Ey benim iyimser hallerim,
Çabuk aldanislarim,
Hep inanislarim,
Alttan alislarim,
Hatayi hep kendimde buluslarim,
Değmecekleri kafama takişlarim,
Yoktan yere, akip giden gözyaslarim,


Hepinize elveda,
Artik ben kimsenin,
Hicbir seyi olmayacağim.

Nazim Hikmet

Demiştim sana hatırlarsan:
“Önemli olan ‘zamana bırakmak’ değil,
‘zamanla bırakmamak’tir..”
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

                                         Nazım Hikmet

Herhal ileridedir,
Yasanacak günlerin en guzelleri.

Kara Yara

Birinci sayfada yatıyor iki sütun üstüne
iki çıplak yavrucuk,
birinci sayfada iki sütun üstüne
bir avuç kemik deri.
Delinmiş patlamış etleri.
Biri Diyarbakırlı, Erganili biri.
Kolları bacakları kargacık burgacık,
kafaları kocaman,
ağızları korkunç bir haykırışla açık,
birinci sayfada taşla ezilmiş iki kurbağacık.
İki kurbağacık
kara yaralı iki yavrum benim.
Yılda kim bilir kaç bininiz
acı suya bile doymadan gelip gidiyor...
Ve müsteşar bey :
(Kara Yaraya tutulası)
"Endişeye mahal yok," diyor.

Yazılma Tarihi   03.08.1959
Nazım Hikmet Ran

BENCE ŞİMDİ SEN DE HERKES GİBİSİN

 Gözlerim gözünde ɑşkı seçmiyor
 Onlɑrdɑn kɑlbime sevdɑ geçmiyor
 Ben yordum ruhumu birɑz dɑ sen yor
 Çünkü bence şimdi herkes gibisin

Yolunu beklerken dɑhɑ dün gece
 Kɑçıyorum bugün senden gizlice
 Kɑlbime bɑktım dɑ işte iyice
 Anlɑdım ki sen de herkes gibisin

Büsbütün unuttum seni eminim
 Mɑziye kɑrıştı şimdi yeminim
 Kɑlbimde senin için yok bile kinim
 Bence sen de şimdi herkes gibisin
Nɑzım Hikmet RAN

..

Bizim kalbimiz hep kırıktır çocuk,
Ama biz yine de eksik etmeyiz sol cebimizden umudu...
Nâzım Hikmet

Beş Satırla
Annelerin ninnilerinden
spikerin okuduğu habere kadar,
yürekte, kitapta ve sokakta yenebilmek yalanı,
anlamak, sevgilim, o, bir müthiş bahtiyarlık,
anlamak gideni ve gelmekte olanı.
                                        Nazım Hikmet Ran

'' Yeryüzünde hiçbir insan, hiçbir insana benim yaptığım kötülüğü yapmamıştır. Bütün bunlara rağmen gel. Sana '' gel ''diyecek kadar yüzsüz ve alçaksam, ne halt edeyim, öyleyim işte. Fakat gel. Ve benden nefret ederek, beni hor hakir görerek de olsa, beni bir daha yalnız bırakma.!''