Eğitimde Dayağın Faydaları ( ! )

arkadaşlar arkadaşınız size karşı yanlış davranışta bulunduysa yada bir şekilde zarar verdiyse sen de ona vurmak zorunda değilsin diyoruz ya da birbirine vurmanın kötü bir davranış olduğunu yapmamamız gerektiğini anlatmaya çalışıyoruz. bunları söylüyoruzda neden biz onlara yanlış davranışlarını anlatırken dayağı ceza yöntemi olarak uyguluyoruz.

arkadaşlar arkadaşınız size karşı yanlış davranışta bulunduysa yada bir şekilde zarar verdiyse sen de ona vurmak zorunda değilsin diyoruz ya da birbirine vurmanın kötü bir davranış olduğunu yapmamamız gerektiğini anlatmaya çalışıyoruz. bunları söylüyoruzda neden biz onlara yanlış davranışlarını anlatırken dayağı ceza yöntemi olarak uyguluyoruz.

Başlık eğitimde dayağın yeri var mı şeklinde değiştirilebilir mi?Yanlış olan birşeyda fayda da olmaz.

Eğitimde dayağın yeri olamaz.Bunu tartışmak bile eğitim camiası açısından bence hoş değil....

ISPARTA'nın Gelendost İlçesi'nde, Şehit Erhan Çakmak İlköğretim Okulu'nun kadın müdürü E.Ç.'nin 8'inci sınıf öğrencisi 14 yaşındaki S.K.'yi sopayla döverek ameliyatlı olan köprücük kemiğini ve kolunu kırdığı iddia edildi.

İddiaya göre olay dün meydana geldi. Şehit Erhan Çakmak İlköğretim Okulu’nda ders arasında 8- C sınıfı öğrencisi S.K., sıra arkadaşının kalem kutusunu şakalaşmak amacıyla alınca iki öğrenci arasında tartışma başladı. Bu sırada elinde sopayla sınıfa giren Okul Müdürü E.Ç. önce sınıfın camlarına çıkmış olan 4 öğrenciye, ardından S.K.'ye sopayla vurdu. Müdürün koridora kaçan öğrenciyi yakalayarak burada da dövdüğü iddia edildi. Bunun üzerine S.K. okuldan kaçarak eve geldi. Çocuğun durumu evdekilere anlatması üzerine baba B.K., müdür hakkında Gelendost Cumhuriyet Savcılığı'na şikayet dilekçesi verdi.

S.K.'nın babası B.K., oğlunun 10 ay önce düşme sonucu sol köprücük kemiğinin kırıldığını ve Isparta Devlet Hastanesi’nde geçirdiği operasyon ile koluna ince bir çivi takıldığını belirtti. Çocuğun kolunu tutmasına rağmen müdür E.Ç.'nin sopayla vurmaya devam ettiğini anlattığını iddia eden baba B.K., “Çocuğum okuldan kaçarak daha fazla dayak yemekten kurtulmuş. Bana geldi ve hemen hastaneye götürdüm. Daha önce ameliyat olan kemiğin yeniden kırıldığı ve kol kemiğinde de ayrıca bir kırık olduğu tespit edildi. Adli olay olunca rapor emniyete verildi. Ben ve diğer dayak yiyen çocukların aileleri okul müdürü hakkında savcılığa suç duyurusunda bulunduk” diye konuştu.

‘BİRŞEY SÖYLEMEDEN VURMAYA BAŞLADI’

Dayak sonucu köprücük kemiği ve kolu kırıldığı iddia edilen S.K. ise şunları anlattı: “Müdürümüz bana hiçbir şey söylemeden direkt sopayla vurmaya başladı. Sopayı kollarıma vurunca daha önce ameliyat olan köprücük kemiğimi sağ elimle kapatarak korumaya çalıştım. Elime sopa geldi ve koridora kaçtım. Beni orada da yakaladı ve vurmaya devam etti. Durmayacağını anlayınca korkup eve kaçtım. Sonra babam beni hastaneye götürdü. Oradan Eğirdir Kemik Hastalıkları Hastanesi'ne sevk edildim. Sol kol kemiğimde ve köprücük kemiğinde kırık tespit edildi. Solak olduğum için de şimdi hem yazı yazmada hem de diğer işlerde zorlanıyorum.” Gelendost Kaymakamı Ferhat Peşin ise ilçede böyle bir olayın olduğu duyumunu aldıklarını, olayın adli mercilere taşındığını ancak kendilerine henüz bir bilgi ulaşmadığını söyledi. Peşin, dayak olayı varsa idari soruşturma açılabileceğini söyledi.

Dayağın tabiki eğitimde yeri yok ama öğretmende insan bazen sabrımızın taştığı oluyor.Kendi adıma en kızdığım zamanda  bir tokat attığım oluyor o da eve gelince keşke sabretseydim diye diye kendimi yiyorum.öfkem geçince mutkaka çocuğu çağırıp yaptığın çok yanlıştı diyerek hatayı fark etmesini sağlıyorum...Biz bukadar  dikkat ediyoruz da aile ediyor mu ki ???çocuk  evde şiddetin alasını görüyor çoğu zaman okuldaki iyi örnek olma çabası uçup gidiyor.Velimin biri bana hocam yüzünüz yumuşak, kızın, gerekirse dövün diyen serviste çocuğunu arkadaşı ısırınca benden şüphelenip idareyi arayan da aynı kişi. Var mı böyle bişey hangi öğretmen eğilip ısırır çocuğun kolunu velideki tutarsızlıkta bu... Velhasıl öğretmenin işi ZOR.

Eminimki buradaki bütün arkadaşlarımız dayağa karşıdır bende karşıyım.Kesinlikle savunulacak yönü yok.Allah hepimize bütün olumsuzluklar karşısında dayanacak sabır ve hemen durumu kurtaracak zeka versin
Şunuda söylemeden geçmek istemiyorum.Ben sınıf öğretmeniyim.geçen sene öğrencilerim 6. sınıfa geçti ve benim sınıfım değiller artık.Bu sene tüm branş öğretmenlerimiz beni görünce şikayet etmeye başladılar.Sebepte şu:benim öğrencilerim çok şımarıkmış ve sorumlusuda benmişim.Çünki öğrencilerimi dövmediğim için öğretmenden korkmuyorlarmış!
Evet öğrencilerimi hiç bir zaman dövmedim ve öğrencilerimde hiçbir zaman benden korkmadı.Neden korksun ki benden??Ama hiçbir zamanda bana saygısızlık etmediler.Ben herzaman konuşmayı ve anlatmayı tercih ettim.Sabrımı zorlayan söz anlmayan öğrencilerim tabiki vardı ama onlarıda birşekilde ikna ettim(herkesin  bir zayıf noktası vardır)burda devreye birebir ilgilenme giriyor tabiki....
Hepimize kalay gelsin arkadaşlar...

Hüseyin yeşilot hocam insallah lehinize karar çıkar.
Kusura bakmayın hocam tarıköğretmen yazacaktım ama dalgınlıkla sizin adınızı yazmışım.

Tekrar affedersiniz Hüseyinyeşilot hocam.

eğitimde dayak olmamalı iyi bir disiplin yönetmeliği olmalıdır, başıboş şekilde evde dayak arsızı olarak gelen çocuklar ZORLA zorunlu eğitim diye okullara doldurulursa öğretmen ne yapsın,

Tatlı sert olalım yeter.

ben bir faydasıın görmedim,bilakis zararını gördüm.

Daha evvel yazdığım mesaja ters gelecek ama;
Caydırıcı olarak küçük sınıfların görebileceği bir yerde anlaşarak, büyük sınıftan birkaç öğrenciye cennetten çıkma uyguluyorum.

Başlığın içeriğini okumayan arkadaşlar, dayağı savunduğumu zannederek tepki gösteriyorlar. İlk mesajı okursanız içeriği anlayacaksınız. Başlığı bu şekilde açmamın nedeni kinayeli bir anlatım olması içindi.

Yanlış anlaşılmaktan muzdaribim. Yönetimdeki arkadaşlar, başlığın sonuna parantez içinde ünlem işareti koyalarsa (!)  yanlış anlaşılma ortadan kalkacaktır.

Kendi mesajımı yönetime bildiremiyorum, mesajı yönetime bildir butonuna basarsanız yönetim ekibimiz gerekli değişikliği yapacaktır.

ne ben seviyorum ne onlar... ama vazgeçilmeze yakın oluyor bazen. uysal çözümler demokratik söylemler yetmiyor ya da biz beceriksiziz.

Bu konuya ilk mesajımı 2008'de yazmışım, görev yerim, öğrencilerim değişti. Hala dayak konusunda aynı hassasiyeti gösteriyorum. Yeni öğrencilerimi sevmek için elimi uzattığımda ilginç tepkiler veriyorlardı. Şimdi sevmem için yanaklarını uzatıyorlar. Sinirli miyim, evet, dövüyor muyum, hayır. İkisi bir arada olabiliyor, zor da olsa...Allah sabır versin hepimize.