Hiç Yazılmayan Hasret Mektubum

   susmak güzeldir dersin bazen kendi kendine biçare. saklarsın tüm bildiklerini gönlünden kıskanır gibi. bilsende bilmemiş gibi yaparsın içinden gelen sesi duymazdan geldiğin gibi.
  
    bitiverecek sanıp yutkunursun çıkmasın içinden geçenler dışarı sustukça büyütürsün sevgini kendine sakladıkça. Kimi zaman yara olur kimi zaman dua akıp giden yüreğinden usulca iki damla göz yaşına karışa karışa.
  
     özlersin daha çok susarsın sadece.sığdıramaz olursun hiç bir kelimeye hiç bir düşünceye tek çaren kalır geceye karışıp susmak özlemek özlemek...
    
     anlatmaya kalksan beceremessin dönmez dilin tutulur yüreğin saklarsın gömersin derine geceyi beklersin herkes gitsin de dimağıma gelsin ütopyalar diye. Kaç bilinmeyenli denklemdir kim bilir çözemediğin oysa öyle basittir ki çözmek çözülmek istemessin bunu. bitmesin rüya bitmesin masal diye.
    
       her susuşun özlemin olur. her uykusuz zifiri gece saklandığın yerin hüzünde derin hasrette senin. kaparsın gözlerini açarsın ellerini an gelir dökülür yürek yaşın gönlüne gönlüne susarsın sığınırsın Rabbine dua olur an gelir...
    
    


çkml

Babama;
  Hani her akşam elinde bir somun ekmek ve bir poşetle gelirdin, kapıdan gülerek karşılardım seni, candan yürekten..
 Neden gülmezdin baba?
 Annemle her gezmek isteyişimizde kaşların çatılırdı, göndermezdin bizi de, sen her istediğin zaman giderdin gezerdin,
 Bizi neden götürmezdin baba, neden hep çatıktı kaşların?
 Ben her bayram elini öperken beklerdim iki güzel sözcük,
 Neden demezdin baba? Neden öpmezdin?
 Her arkadaşlarını eleştirdiğimizde dünyayı başımıza yıkar, etmediğin lafı bırakmazdın, el için bizi kırmaya değer miydi baba?
 Onlar için bizi neden terkettin baba, ölüme bu kadar yakınken, neden bizi terkettin baba neden?
  Beni bir babaya neden hasret bıraktın gittin neden baba

hasretimi sorma özlemimi sorma...ne kelimeler yeter ne acizliğim tasvir eder anlatmaya....Hiç bir kelime hiç bir yaşayış hiç bir sevda sığmadı parça parça olan vuslatsız gönlüme...Hiç bir kelime kifayet olmadı hasretimi dillendirmeye...söz verdim ya bu kez seni sevmeyeye dillendirmemeye... suskunluğum sevdam olacaktı hani susuşum kimbilir ondan...Dinmeyecek bu hicran bitmeyecek bu hasret taki yüreğin lime lime hüzün dolana kadar benliği yitirip hiç olana kadar...Sorma ne olur sözlerimde arama seni hasreti ne gücüm yeter anlatmaya ne de sözüm geçer hüznüme...İlle de soruyorsan eğer bir misal olsun az bir zerre anlatmaya sonsuz hasretimi...

 Düşün ki senelerdir bir damla suya hasret olan çöl misali gönlüm kızgın güneşin altında. Çoraklaşmış parça parça olmuş kurumuş toprak..Tek duası bir damla su doymasa da doyamasada doymak istemese de bir damla su...

 Öyle HASRETİM sana...


çkml

Duyduğum, dokunduğum, gördüğüm, tattığım, kokladığım için var bu dünya..Farkında olduğum için.. Kendim yazdım, kendim oynadım en başından beri..
O yüzden ki bir dünya yarattım, roller verdim sahnedekilere..
Sevdim; sevgilim, paylaştım; dostum dedim..
En derinimde hissettim; annem, kızdım da kıyamadım; babam dedim..
Geçer dediklerimi geçirdim..
Biter dediklerimi bitirdim..
Nefret ettiklerimi sildim, geçtim..
Gün oldu; silkindim, yeter dedim..
Geride bıraktıklarım hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana..
Farkında olduğum için var oldunuz, vazgeçtiğim için bugün yoksunuz..
 Bu nasıl bir cüret ki; bir başka hayata müdahil olma, umarsızca sorgulama, pervasızca yargılama hakkını bulur insan kendinde..
Haddinizi aşmayın ey faniler..
Ben yok olmayı kabullenirken, kar taneleri mütemadiyen ayak izlerimi kapatmaktayken, güneş bile her gün batarken, sizdeki ne arsızlıktır; silinmeyi dahi kabul edemiyorsunuz bir başka faninin zihninden.. Mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken, yerin üstündeki bu şatafat da neyin nesi oluyor acep?
Uğraştırmayın da dağılın hadi..
Dağılın ve gidin, ama bilin..
Kör cehalet çirkefleştirir insanları!
Suskunluğum asaletimdendir...
Her lafa verecek bir cevabım var...
Lakin bir lafa bakarım lafmı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye...



Hz.Mevlana Celaleddin Rumi(k.s)

Seni öyle bir yere koydum ki ne gören olacak ne bilen...

Seni öyle özledim ki ne kavuşma çare olacak ne vuslat...

Seni öyle çok sevdim ki Nefsimi yıka yıka Allah için seve seve...

Sana öyle suskunum ki ne kalem anlatıyor artık ne kelime dökülüyor kağıda...

Hiç bir şey beklemeyen yüreğim vardı ya senden artık bekliyor...

 SADECE MUTLU OL!!!

çkml

 Ey benim  özledim diyen nefsime sabret düyen yetim gönlüm;

 Sus sus ve sabret.Gönlünden geçeni kimsenin bilmediğini bilen rabbine sığın. Elbet hayra varacak O nun rızası ile tüm özlemlerin tüm susuşların.
 
 Sus ve sabret yeter ki...Her susuşun daha çok sabrın daha çok özlemin olsun.

 çkml

Hz.Şems-i Tebrizi(k.s)

Gözümden akan yaşlar seni yanıltmasın can...! Gözden yanlızca bedenin isyanı akar...Bizim gözyaşımız kalpten gelir,boğazda düğümlenir akar gözlerimizden.Aşk'la yandıkça anlarsın can...

 Ateşbaz

'''Sınama beni senden başkası yok gönlümde. Susuşumda Haykırışımda hasret hasret hüzün hüzün çığlık çığlık sadece SeN olursun''' ister anla ister anlamazdan gel.


 çkml

     Sarı sıcak bir Eylül daha gidiyor işte. Yeni umutlar ektik Ekim'e, kim bilir belki de gerçek olurlar diye...Umut senli ekim senli ekilen senli yıllardır nadas bırakılmış gönlümün en derin köşesinde her şey yine senli…

     Şahit olsun her susuşum nedensiz sevişim özleyişim hasretim isyansız hüznüm. Şahit olsun eylülün bu son seheri dirhem uykusu olmayan gözlerim. Uyuyorsun ya şimdi kim bilir tek tesellim….

     Ey benim susmayı bile beceremeyen yetim gönlüm haykır gecenin kuytusuna en zifirisine içindekileri yok zaten sesini duyan Yaradan’dan başka…Susma söyle susuşun bile özlemli hüzün hüzün hasretli.

     Sevdin elbet saklayamasın kendinden secdenden amininden duandan. Nedeni de yok mantığı da akla yatkın yeri de. Ne derlerse desinler kimin umurunda. Aşkta pazarlık yok dememiş mi Mevlana? Sustuğun kadar derin dememiş mi Şems ve eklememiş mi sonuna sen yeter ki sev gönlüm diye.

     Kim ne bilsin kimin neyi neden nasıl sevdiğini kim ararsa arasın nedeni….Arasınlar bakalım keşkeyi bekliyi nedeni yeter ki ilişmesinler gönlüne. Allah’ı hatırlattığı için sevmene.

     Bazen yazıcının yazgısı kaderi olurmuş en mahzun  en hüzünlü kelimeler süslemeden eksilip eklemeden yalan olmadan  karşılığını beklemeden. İçini yırta yırta dizilir boğazına  sustukça kanatır için yüreğinden yutkuna yutkuna yüreğinden göz yaşına kaderin olan kelimeler sustukça içini delip geçer konuştukça sevmelerini…

     Saklamaya çalışsan da susmayı düşünsen de olmuyor demek ki ne gönül razı değil ne de gönlündeki. Allah aşkına sevdim diyen bir Ali…Kerbela’da susuzluktan yüreği çatlayan Hüseyni…Gecenin zifirisinde parçalanan siyah feraceli Şems-i…Hangisi vazgeçmiş sevdasından hangisi bir olup dönüp gitmiş yolundan. Hepsi Allah için Allah’ı hatırlattığı için değil mi?

     Kısasa kısas mı istiyorsun sözlerime yemin mi ? Al yıkık gönlüm sadece senli…İster ucundan tut fırlat en ötelere ister çek götür en hüzünlü hasretlere…Sevmek özlemek uzaktan haberin bile olmadan imkansızı düşlemek ama gurur etmeden yalanla kandırmadan sadece yüreğini güzelliklerle doldurmak bir tebessümünü göremesemde bilmek mutluluğun için kayıtsız şartsız dua etmek…

     Sevmek susmak hasretlenmek… Acıdır ki sevmek adını kendi yüreğinden bile kıskandığın için söyleyememek bağıra bağıra susup seni seviyorum diyememek…Sevmek tıpkı kuru odunlar gibi sessiz ve sakin yanmaktır…Sevdikçe yanan…Yandıkça tutuşan alev alev gürleyen…Esen her yelde sönen değil daha da hırçınlaşıp daha çok coşan…Sevmek kimi zaman ayın şavkında kimi zaman mum ışığında kimi zaman gönül tennuresinde pervane gibi yanacağını bile bile sevdiğini sevilmeyi beklemeden düşünmek…Sevmek gecenin karanlığında zifiri karanlıkta gece namazında en sevgiliye sevdiği için huzur mutluluk tebessüm dileyip usul usul seccadeyi tesbihi yürek yaşları ile ıslatmaktır.Sevmek Allah’ı hatırlatanı görmeden de olsa kalbi ile iman edip en merhametliye en Güle özlem duymaktır.ve sevmek nerde imkansız var ise gidip onu bulup iliklerine dirhem dirhem işlemek  seve seve susmaktır…

     Oku sadece  madem yazdıklarımda bulacaksın kendini sustum sen oku…Ne demiş Allah için sev diyen. Aşka yanmalı can dediğin. Ya canan olmalı yada canını almalı. Yar diyemezsin ki herkese içindeki yaran olmalı... Herkesin de bir yüreği vardır amma yürek dediğin bir başka yanmalı.

     Sustuğum kadar benlisin sustuğum kadar özlemekli gittiğin kadar yakınsın sevmediğin kadar hicranlı…Cana yandı bu yürek tene değil sana yandı bu yürek ele değil. Ha susuşum ha çığlığım  fark etmiyor hep senli hep özlemli…
İçimdekileri söyledim bir daha söyleyeyim iste bin defa daha… Senden gayrısını çıkarda gör ne kalıyor geriye…Olmayanları  da söyleyeyim duy bak…Ne bir parça pişmanlık ne bir parça gurur ne bir parça kibir ne bir parça kötülük ne bir parça nefs ne bir parça heves ne de bir parça beklenen vuslat…

      Toplanmıyor artık kelimeler tüm cümleler devrik karma karışık sırıl sıklam yürek yaşlı kağıt kalem gec olsunda saklansam diye  bekleyen göz yaşı dolu sensiz bir an bile susmayı beceremeyen gönlüm.

     Toplamaya da hacet yok artık. Ben gibi yalnızlığım gibi seninle dolu dört duvarlı odam gibi darmadağın kalsın yeter ki arama artık senden başkasını bende. Kim neden nasıl sever neyi  eker neyi  umut eder  bilemedim. Bildiğim sadece bunlar. Yok ki yüreğin dili çıkarıp atsam gelip görsen bendeki seni…

     Şahidim ol Ya Rab! Şahidim ol Eylülün son seheri yine uyku yok gözümde yine zifiriyim hasretinle… Şahidim ol duam.Şahidim ol seccadem…Şahidim ol sensiz geçmeyen zaman… Sustuğum kadar sen doluyum sustuğum kadar özlem dolu sustuğum kadar hasretli… Halel düşmesin sır olsunmuş diye susarlarmış  sustuklarım bunlar becerebildiğim bu kadar ya konuşsam sen şahid ol Ya Rahman…

     Sarı sıcak bir Eylül daha gidiyor işte. Yeni umutlar ektik Ekim'e, kim bilir belki de gerçek olurlar diye...Umut senli ekim senli ekilen senli yıllardır nadas bırakılmış gönlümün en derin köşesinde her şey yine senli… Herkes bir şey ekiyor bak…Ben yine seni…Kimbilir sen şu seherde uykunda ben baktığım her yerde her zifiride her ütopyada senli...

     Madem susarak hüzünleneceğim madem sustuğum kadar özleyeceğim madem hiç anlatamadım şu seher vaktinin hürmetine sana can veren Allah’ın hürmetine beni değil zifiriyi ve bir parça alıntıyı oku… Şimdi sustum Vav gibi boynumu büke büke seni özleye özleye…Hasret olunana...


     ‘’ Sus gönlüm.Bir Elif miktarı sus.Az kaldı bahara.Dayan gönlüm.Denizin içinde meydana gelen görünmeyen dalgalar gibi yüreğin biliyorum.Beklemekten başka çare olsaydı,seni durdurmazdım...İnan bana...Ama yok.Başka çare yok.Unutma ki ilaç bile beklemeden tesir etmez.Çiçek bile vakti gelmeden önce açmaz...
Sus gönlüm.Bu kış bahara dönünceye kadar.Bu gece gündüz oluncaya kadar.Uzak yollar yakınlaşıncaya kadar.Bu sıkıntının ardından ferahlık gelinceye kadar.Ve yüzümüz vuslat gözyaşlarıyla ıslanıncaya kadar sus...
Sus gönlüm.Seni senden daha iyi bilen Rabbinin hükmü vuk'u buluncaya kadar.Senin nasibin sana ulaşıncaya kadar,ulaşmayanlarınsa senin nasibin olmadığını anlayana kadar sus...
Sus gönlüm.Onun geleceğini görünceye kadar.Acının bala dönüştüğünü fark edinceye kadar.Onun gönlünün senin gönlüne muhabbet düğümüyle bağlandığını görünceye kadar.
Sus gönlüm.Sebepler var edilinceye kadar.Bahaneler oluşuncaya,birbirimizin nasibi oluncaya kadar sus.
Sus gönlüm.Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus. Sus gönlüm.Her susuşun bir cevap olsun.Her susuşun,sabrın olsun.Her susuşun,duan olsun.İçten yakarışının adı olsun,susuşun.Bekleyişinin.Umut edişinin,inancının,sevdiğinin vurgusu olsun,susuşun...Sus gönlüm....Sus...’’


Çkml( eylülün son seheri)

Hiç bir şeybeni üzemiyor
Hiç bir şey canımı sıkamıyor
Sevdiklerimin üzüntüleri, sıkıntıları hariç

Uzaktan sevmek daha güzeldir bazen. Ne incitir, ne acıtır. Ne yaralar ne kanatır. Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir böyle sevmek… Uzaktan sevmek en güzelidir bazen...Susdukça daha çok özlemek gibi özledikçe daha çok sevmek gibi...İmkansızı bulup gönül vermek gibi hicranda olsa hasrette olsa sonu bile bile güzeldir uzaktan sevmek acıta acıta canını...

alıntı

Aşk; susmaktır Ey Sevgili!
 Onun güzelliğini, iyiliğini tarif etmeye gücün yetmediği an susmaktır. Kelâmın, kalemin, sözün tükendiği yerde, manayı sessizliğe yükleyip susmaktır.
 Artık sustum Ey Sevgili. Bilesin!
 Aşk dediğin susup beklemektir,
 Aşk dediğin....

 ...
 Aşk; bilmektir Ey Sevgili!
 Bir tek yârı bilmek, onu candan daha aziz bilmektir. Ondan gayrı bildiklerinin hiçbir şey olduğunu dünyanın onunla mana bulduğunu bilmektir.
 Onun selamı ile gelen bela olsa Eyvallah diyebilmektir.
 Kızmana, gülmene, gelmene, gitmene hepsine Eyvallah. Bilesin!
 
Aşk; vazgeçmektir Ey Sevgili!
 Mecnun gibi aklından, Kerem gibi bedeninden vazgeçmek. Yardan gayrısından, cümle cihandan vazgeçmek.
 Yemeden, içmeden, uykudan uyanıklıkdan ve vazgeçmekten bile vazgeçmektir gün gelince.
 Senin için senden vazgeçmişim. Bilesin!
 
Aşk; bedel ödemektir Ey Sevgili!
 Bülbül, gonca gülü görebilmek için her seher uyanık olmak ve güle ulaşmak için yüreğini gülün dikenine asmak, kanını akıtmak zorundadır. Ya ben yüreğimi nereye asayım Ey Sevgili.
 Çünkü Aşk bedel ister, külfetsiz nimet olmaz.
 Beklemek bedel ödemekse eğer hâlâ ödüyorum o bedeli. Bilesin!
 
Aşk; yanmaktır Ey Sevgili!
 Yanıp kül olmaktır, Kerem gibi Aslına ermektir. Ateşin ortasına hesapsız girmektir İbrahim misali. Ki onun gönlünün yangınıdır ateşi gülistana çeviren.
 Ki yanmak insanı kurtarır hamlıktan çiğlikten. Hem ne diyordu şair; "Yanmışın halinden ne bilsin ham/ Sükut gerektir bize gayrı vesselam..
 Gözlerinden ayrı geçen her an yanmaktayım. Bilesin...


 alıntı

teşekkürler

sadece özledim

ckml