Hiç Yazılmayan Hasret Mektubum

uğur böceği mavi umut umudun mavisi kıp kırmızı renginde saklı böceğin. tıpkı iki kanadında saklanan  gibi.. birinde hasret birinde özlem... ve buralar soğuk mevsim güz sarı sonbahar hazan diyenlerde var. ve son böcekler gitmek üzere... kanatlarında özlem hasret...kim bilir sıcak yerlere kim bilir sana doğru bir kanadı umut bir kanadı dua... bir gece belki konar usulca hüznünün sol yanına...aç avuçlarını şimdi solmaya yüz tutan direnen umutları getirsin uğur umut böceği bırakıta dönsün yuvaya... Yum şimdi sımsıkı sakın bırakma...unutma umut mavi...sen mavi...

çkml

seher vakti göz yaşı kokan dualar yoldaşın...umutların masmavi...uzakların yakın...Yaradan yardımcın...yolun açık...herşey gönlünce olsun ve unutma oralara söyle kıymetini bilsin...oralar güzelse eğer SEN varsın olacaksın diye...dualarım hep seninle...

  İlle gidilecekti ya vakit geldi işte gettimmmmm dedin gittin...
 
  Ne hoşcakal diyebilirim ne de güle güle...Tek diyebileceğim mutlulukla,huzurla ve çokca sağ salim dönmen duası ile...
 
  Biraz burukluk biraz hüzün en çokta hasretle dolu derinde dua geride kalan bu aciz yürekte...Bugün herşey bir başka özlemli...hüzünlü..
 
  Yapraklar zor mu düşüyor ne bu hazanda...Yağmur gidişine mi ağlıyor kim bilir?
   
  Sayende sevinen çocuklar bile bir buruk bugün yüreklerinde gidişinden kalan hüzün...Ve dönmeni dört gözle bekleyen onlarca dualı gönül... Havuç bile başlı başına sükut-u hüzün...
 
  Yazasım geldi bir kaç satırda dua yüreğimden geçeni masumca galiba şimdiden özledim eyvallahhhhını...
   
   Yalan yok der dururdum ya işte yine öyle...Ne kahvenin sütü var ne kırmızı elmanın tadı...
   
   Anımsadığım bir şarkı dolandı dilime bir şiir misali devrik cümleli bir kaç dize üç beş satır karma karışık mısralarla dolu...Sadece mırıldana mırıldana...hüzünlce...
   
  ''Ne yalnızlık ne hüzün...Ne o eski şarkılar...Hiç biri dokunmuyor...Senin Yokluğun kadar...Gece yağmur ve soğuk...Şehrin caddelerinde...Gözlerimde hayalin...HASRETİN yüreğimde...
   
   Yolun açık mutluluğun daim masmavi umudun sonsuz olsun...Sağ salim dönmen duası ile...
   
   Yalnızca Allah'a emanetsin...


  Çkml

   Yağma pazarına dönüşen aşklar,kullan at ilişkiler insana olan susuzluğunu arttırsın!Sen hayatı alnından öp!Dostluğun ahde vefanın sokak köpeklerinin yalnızlığı kadar değerinin kalmadığı utanç günlerindeysek sıcacık bir gülümsemenin yüzü suyu hürmetine dönen dünyaya gülümsemelerini eksiltme. Bırak korunaksız ruhun namertliğin kol gezdiği caddeler yerine arka sokakların ıssızlığında serseri yollar bulsun!

   Yargılanan duygular yüz çevirip gitmeler.Sevdiğin de bile nedeni aranır olmuşsa bırak uykusuz geceler vakti seherler ve yalnızca Allah sığınağın olsun.Değişmesin değerlerin inandığın yolda yürü sen.Sevmeden sevilmeyi beklemeden sevmek her ne olursa olsun dua etmek can dediğine dile getiremediğine mutluluk dilemek.Hüznünü hasretini alıp koynuna saklamak yalnızlık terk edemediğin doğrular kaderin olsun.

   Sus üzme sözlerinle kimseyi yum yüreğini sıkı sıkı vur zincirleri gönlünün gönlünün en masum köşesine. Varsın sustu unuttu gitti desinler bilmesinler sustuklarında ne çok sevdan gizli. Yazgı bu nedeni olmadan sevmen gibi yargıya söze hacet olmasın.Sorgulatma vefanı geçmişe sarıl.Ne şikayet et ne isyan

   Varsın kaderinde kavuşmak olmasın.Hasret dua hüzün yoldaşın ıssızlık ve zifiri secdende ışısın.Küsme inanma tene. Yüreğin varya.Muhtaç değilsin teselli sözlerine. Sevdin de özledin pardon neden nasıl niye demelerine bakma.Seven sorar mı bunları.Yutkun…Çek sineye.Yum yüreğini aç ellerini kimse görmeden Mevla’ya O vekil sana.

   En karanlıkta bir çatlaktan içeri giren bir ışık huzmesi gibi.Ay ışığı desen ay olmaz,güneş desen hiç doğmaz. Gören sensin.Allah için sevdiğinin gözlerinde..Sus söyleme bunları vursunlar damgayı Vefasıza çıksın adın.
Üzecek seni..Bakmaya kıymadığın sevdanın gözlerine başkasının bakması.Tutmaya kıyamadığın elleri başkasının ısıtması.Yüzünün ekşimesine dahi dayanamadığın yüreğini acıtmaları.Teni değil yüreği seven sen.Susup susup özleyende sen. Dile gelmeyen en yüce sevda olurmuş ya tıpkı öyle olsun.Üzülecek yine sen.

   Hiç gördün mü yetim gönül pervanenin ateşten kaçtığını.Bile bile ateşe vardığını duymadın mı ya da? Vazgeçti diyecekler belki bilmeden.Ya da sil baştan başlamalı diyecekler oyuncak yürekleri susuşuna baka baka.Kim bilir belki de uyudu bu seherde derler sevmeni bile neden diye soranlar.Ne bilecekler sevmelerin vuslatının seherde saklandığını.Yorganı çekiverince başından neler geçerken aklından uğultuyu sessizliğin çığlığını duymayan yürekleri bir gece uyumadan dayanamayan mesnetsiz gülüşleri. Olsun kim ne derse desin sus.Mutlu olsun mantıkları.

   Ve bilmezler.Geçmişi acılarla dolu olanın vazgeçmeyi sevilmeyi bilmediğini.Verebilecek tek şeyinin yalansız sevgisine hun harca karılmış dua dolu gönülleri olduğunu.Bir kelimesi bile yeter oysa sevilenin tüm derdini anlatmaya.Hisseder elbet sevdiyse yürek Allah aşkına.Çığırdında ne oldu duymaz yüreklere sevgini susmayı bilmeyen gönlüne inat susma vakit şimdi.
Hüzün dile gelmeyecek  Yusuf (a.s) un dediği gibi //“Ben kederimi ve hüznümü sadece Allah'a arz ederim//(Yusuf Suresi 86.Ayet). Gelmesin dile bilmesinde kimse. Seni Yaradan aşkına. İsyana da yer yok seven gönlünde yazmamış mı yeri göğü inlete inlete ayeti  El-Hükmü  Lillah! (Hüküm vermek yalnızca Allah’ a aittir.Yusuf/40).Yok işte ne kırgınlık ne isyan ne hüzün ne kırgınlık dua dolu sevgiden başka yetim gönlünde.Kimisi zamana bıraktı kimisi şansa kimisi oluruna.Ben ise yalnız sana Allah’ım…

   Gördükleriyle sevenlerin vuslat yeri bu dünya.Ve gün geldi gelecek vuslatın düğünü olacak hasret kokan gönüllerde nedensiz sebepsiz görmeden Resul’u görmeden seven yetim gönüllerde. Sus gönül sus söyleme bunları bilmesin kimse daha çokları. Vursunlar damgayı gamsız vefasız diye sustukça sevecek olan gönlüne.

   Zordur sevmek kolayı dönüp gitmek taşıyamaz her yürek elbet devran dönecek sen hakkını helal et.Hiç bir ağustosta tutamadığın ellere hoşça kal da  diyemeyeceksin  adam gibi sevenin vedasıda olmazmış ya hani….İşte bak yine aylardan kasım …Yum yüreğini bu seherde kapan seccadene varsın eller mutlu olsun bilmesinler suskunluğunda neler sakladığını kızmadan kırılmadan iliklerine işleye işleye Hasretini var secdene..Aç ellerini Rabbine.Kimse öğretemeyecek vefasızlığı sana sevmenin sonu mu olur kaçar  mı acı dolu gönül sevdadan ateşe yanan pervane misali…En acımasız dikenin bıraktığı ama o kadar da güzel olan gül-iz gibi.Ufacık tebessümünle son bulan acılar gibi…

Yürekler kıymet bilene emanet…

Çkml

   Acıda olsa hayat,her iyiyim demelerin arkasına saklansa da hüzünle, yarım kalsa da tüm aşk hikayeleri, kavuşmasa da masalın sonunda kahramanlar senden öğrendiklerimin ve inandığım değerlerin  yüzü suyu hürmetine inadına vazgeçmeyiş.Susarak da olsa özleyiş…

   Şems’ten haber getiren ulaka üstündeki incili boncuklu cübbesini kaftanını veren Mevlana’ya selam olsun.Senden haber getirene canım feda değişimi kıskansın.Veda sözlerini,gururu kibiri yıkıp nefsini kırıp uzakta olsa imkansızda olsa sevdiğine hasret olana Aşk-ı helal olsun.

   Her ey değişine canım diye karşılık verememenin kemiriği,ne alemdesin neden suskun neden üzgün kırgınsın diye düşünmelerin çürüğü ve bunlar gibi başı sonu senli binlerce ütopya. Seve seve gecen onlarca uykusuz geçen gece dua dolu vakti seher. Sonunda hep mutlu olduğunu hayal ede ede uyuya kalmalar senle dolu yarım yamalak bohçalı rüyalar.

   Yürek kan ağlarken yalan gülmeleri öğreneli çok oldu yalan hayatta. Bir ömür geçse de bakmaya kıyamayacağım gözlerin tutmaya edep edemeyeceğim ellerinin hülyası düşüyor dizelere satırlara sen bilmeden artık. Kendime gücü yeten nefsim öyle güçsüz kalıyor ki sana dair kurulan hayalleri başkaları ile yaşamayacak olmama.

    Oysa seni sen edebin doğruluğun hep baş ucumda.Gönderdiklerinle öğrettiklerinle beraber.Yapamam sen gibi senin gibi senler gibi.Saklamayı beceremez gönlüm,kaçamaz geçip gidemez seher yeli misali.Ne olursa olsun ne zaman olursa olsun yokluğunun acısı aynı tadı veriyor yetim gönlüme.

   Ne garip sözcüklerim varmıyor artık uzaklarına.Buruk değil yüreğim seçmişim sevmişim belki imkansızlığını sızım isyanım değil hasretim dilimde.Ne olursa olsun iyi bakmalıyım kendime.Gidişinden sonra dua eden biri olmalı peşin sıra mutluluk dilemek yüzünün hep gülmesi için İnşirah dileyip  amin demek için…   


çkml

   Kusura bakma haklı olmak bile işe yaramıyor artık senin yüzünde bir parça tebessüm olmadıkça. İstediğim ne haklı olmak ne de haklı çıkmak bu oyunda.Tek derdim gül cemalinin sonsuz tebessümü.
Ve nispet yapmaksa maksadın buyur beraber oynayalım. Kuralı basit ben bir sen iki o vakit. Susuyorum diye susacaksan o vakit,yazmıyorum diye yazmayacaksan buysa tek nispetin buyur sıralayayım. Ben özlüyorum sen daha çok özle…Ben unutmam sen hiç unutma… Ben vazgeçmem  zor olandan kaçmam gelecek diye beklemem…Hadi gücün yetiyorsa yap nispetini.Ben kalbimle yaşarım mantığımı yok sayar atarım her şeye rağmen mutluyum inandığımı yaptığım için. Ya senin nispetin? Niye neden diye sormam sormadım sana göster nispetini…Seve seve her gece ölürüm sen bir defa öl, çok gece uyumadım seni düşüne düşüne bir gece de uyuma nispet yapacaksın ya!

   Alış bakalım sevdiğinin yokluğuna ben öyle de alıştım sana.Her kaçışımda daha çok yanaştım senle dolu yıkık limana.Duy bak nispet yapacaksın ya… Hadi varsa gücün yap nispeti bekle benim seni beklediğim kadar oysa şeytan bile bekleyemez günahı taze mezar ölüyü seni beklediğim kadar.

   Ey sustuğum kadar özlediğim nispet yap unut yazdıklarımın hepsini.Ne olur yap nispetini şimdi bak mutluyum sen daha çok mutlu ol mutlu ol ki yıkılsın en ırak dağlar…Sen üzülünce ben daha çok üzülmüyor muydum? Sen gülünce ben hissetmiyor muydum? Hep dualarımda saklanacaksın sen de eksik etme. Ne yüreğim vazgeçecek kadar korkak,ne ne beklemekten usanacak ne de seni kendimden saklayacak kadar kibir ve gururlu…Her gelen sevmezmiş seven asla vazgeçmezmiş….

   Tek istediğim…En sevgilinin yüzü suyu hürmetine gül bir defacık sonsuz olsun bu sefer…Gül ki bir seherde hüznüne değil mutluluğuna aksın secdede yürek yaşım.Bir zerrecik tebessümün için şükre şükre açılsın sensiz titreyen ellerim semaya Rabbime seni güldürdüğü için.

   Bırak seni mutlu etmiyorsa ellerin sözlerini.Mutlu ol onlara inat… Eller böyledir hep; AYIRIR...Karışır SEVDALARA ...Sokar burnunu en masum DUYGULARA...Karıştırma sevdalara. Bırak nispeti bırak hüznü sen bana…Sen olduktan sonra içinde hasrette güzel hüzünde özel…Bırak diyorum ya iki resim arasında yedi farkı aramayı.Senle ben arasında farka bak…Bak bulamadın mı peki al sana ip ucu ve içimden geçen cümlelere bak şimdi…

   Kusura bakma haklı olmak bile işe yaramıyor artık senin yüzünde bir parça tebessüm olmadıkça. İstediğim ne haklı olmak ne de haklı çıkmak bu oyunda.Tek derdim gül cemalinin sonsuz tebessümü. İstersen bak kusura ama asla yargılama. Ve şimdi son defa kusura bakma zerre üzülmene kıyamayacak kadar alışmışım sana…Ne kadar uzaksan o kadar hasretim sana...


çkml

Hasret kavuşmanın güzelliğini anlamamızı sağlayan haslettir.

Ey sevgili duy!
 Duy ki anla halimi
 Amacım halimi, ahvalimi anlatıp seni üzmek değil
 Ama ne etsem de durmaz bu gam bu keder
 Yanlış anlama isyan etmiyorum

 Bilirsin Senden gelen her şey aşktır bana
 Ama gönül anlamaz illa vuslat ister
 Bu bedende firkat olmasın yeter
 Kaç zaman oldu ayrı düşeli gözlerinden
 Kaç zaman oldu ayrı düşeli ellerinden
 Kaç zaman oldu ayrı düşeli ruhum ruhundan
 Bak Ay ile güneş bir daha kavuştu
 Bak Yakup Yusuf’una kavuştu
 Âdem cennette Havva’yla buluştu
 Ya bizim ki
 Bizim vuslat yakın mı dersin sevgili
 Yoksa kavuşmamız mahşere mi kaldı ey gül-ü yekta
 Cemaline, pervane gibi yandığım, celalini içimde sakladığım
 Nuruna sevdakarlığım
 Ab-ı hayatı nurunda bulduğum
Seccademe döktüğüm gözyaşım
 Yokluğunu başka yokluklarla kapatamadığım
 Özlüyorum seni
 Hem de çok özlüyorum
 Ne olur anla halimi
 Sen olmayınca bülbüller, sen kokmayan güllere suskun
 Sen olmayınca güller, seni zikretmeyen bülbüllere dargın
 Bense senli günlerin hayaline meftun
 Söyle ey sevgili!
 Kalbim her acıdığında
 Seninde canın acıyor mu?
 Hani demiştim sana sen varken gerek yok bu kalbe
 Kalbimin yerine seni koymuştum seni ezelden ebede
 Bir hicran yarası gibi her dem ayrılık acısı vurur bu kalbe
 Söyle
 Ne olur söyle
 Seni üzüyorsa atmasın bu kal bu bedende.


mchl

ben sadece;
gurbetteyken memleketi,
yalnız gecelerde hayalleri
özlerdim...
şimdi bir de sen çıktın başıma...

                                                      

Herkes aynı herşey aynı bir tek sen yoksun hasretim...

İçinde sen varsın diye bağrımı yarıp;
Çıkarıp da kalbimi öpesim geliyor...
05-06-2000  A.L.A

o kadar çok hasretlik var ki; sıla ne gezer...
ama onları ne kadar özlediğimi elbet sezerler...

Ey hazanım. Ey aşkı ruhumda niyazlananım.
 Sen Benim Gözümün Daldığı.
 Yüreğimin Yandığı Ve Aklımın Kaldığı Tek Gerçeksin,
Nerede olursan ol Sen Bende "CAN"sın

z.d.

Okul müdürümden
Sevdiğim

Yazmışsın ki yeter artık ağlama
Gül dedin de gülmedim mi sevdiğim?
Diyorsun ki ele gönül bağlama
Gel dedin de gelmedim mi sevdiğim?

Bırak artık bana ağıt yakmayı
Albümlere nemli gözle bakmayı
Kazandığım bir parçacık lokmayı
Böl dedin de bölmedim mi sevdiğim?

İstemem, ne olur çatma kaşını
Eğme sevdiceğim eğme başını
Güzel gözlerinden akan yaşını
Sil dedin de silmedim mi sevdiğim?

Hani beraberken zaman durmuştu
Akabinde gurbet tuzak kurmuştu
Yad ellerden memlekete bir muştu
Sal dedin de salmadım mı sevdiğim?

Her gün bin hüzünle dolarmış için
Niye bu ayrılık, bu hasret niçin?
Seninle birlikte tek Allah için
Öl dedin de ölmedim mi sevdiğim?

Mecnunvari bir aşk isteme benden
Bir kul için bu can çıkmaz bedenden
Bize aşkı yanlış tarif edenden
Bil dedin de bilmedim mi sevdiğim?

Aşk ne bir muamma ne bir bilmece
Büyütme bu kadar, o tek bir hece
Ayağım düştü de bir gün bir gece
Kal dedin de kalmadım mı sevdiğim?

Bilmek istiyorsan kalbini dinle
Bakma sen hayata nefretle kinle
Aklımı başımdan alan sevginle
Dol dedin de dolmadım mı sevdiğim?

Yunustaki aşkı düşün bir kere
Aşk odur ki sevene huzur vere
Haktan alıkoyan sevdayı yere
Çal dedin de çalmadım mı sevdiğim?
 
Ercan Demirci
 

Yaşamaktan Korkmayacaksın Derdi babam
yaşamaktan korkmayacaksın derdi babam
sessiz sessiz yudumlayacaksın acıyı
yaşlı anaları kadar Anadolu’nun çilekeş olacaksın
katlayıp koyacaksın gözyaşını mendiline
sızlanmayacaksın

solmasın diye şafağı doğan günün, umut çoğaltacaksın dilinin altında
bir sözcükle buzları eritecek, toprağa cemre düşüreceksin
aydınlığın güllerini dikip hayatın güneşsiz yanına
çeliğine çifte su vereceksin
yaprak olup dal ucunda yeşereceksin
karışacaksın erguvanlara
coşacaksın

ağıtlar yakmak yakışmaz sana
aynaları kıracaksın, daha ilk adımda vuracaksın ölümü
bencilliğin umudunu, hırsın sevincini yenip
bir çocuğun canına can katacaksın

ilenmelerin olmayacak, girmeyeceksin ince hesaplara
geçeceksin yılanların, yalanların yaşadığı sokakları
saçaklarında maviler sarkan çatılara konacaksın
korkmayacaksın