Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Emekliliği de düşününce, hayat normal seyrinde akarsa elbet bir gün yaşlanacağız. Acaba bir yaşlının gözünden yaşlılık nasıl bir şey?  Bir şiir yazsa yaşlılığı nasıl anlatırdı?

                       YAŞLILIK

Ben artık yaşlı bir insanım
Çocukluk gençlik bitmez sandım.
Gençken yaşlılığa çok var, derdim
Yaşlanınca zamana akıl sır erdiremedim.

Şimdi sık sık titriyor ellerim
Yakını da uzağı da seçemiyor gözlerim.
Alçak sesleri duymuyor kulaklarım
Yaşlı bedenimi taşıyamıyor ayaklarım.

Günlerimin çoğu yalnız geçiyor
Gözlerim hep yolda birilerini bekliyor.
Keşke hergün gelse evlatlarım
Çünkü her an gözümde tütüyor yavrularım.

Yaşlılık nasıl bir şey biliyor musunuz?
Yasaklamış doktor yağı, şekeri bir de tuz.
Düşerim diye hep korkuyorsun
Kırarsam bir yerimi kim bakar, diyorsun.

Sürekli korku, sıkıntı ve kaygı
Mutlu olurum görürsem sizden saygı.
Şikayetçi olmamalıyım yaşlılıktan
Alıştım artık böyle yaşamaya çoktan.

İsterdim ki yaşlılığı öğrenin
Gençliğinizin kıymetini iyi bilin.
Ben ölüm korkusunu çoktan aştım
Acı çekmeden ölmek en büyük aşkım.

Siz de yaşlanacaksınız bilin bunu
Sakın unutmayın yaşlılıktır gençliğinizin sonu.
Ben de bitmez gençlik demiştim hatırladınız mı onu?
Hatırlayamıyorum artık çocukken oynadığım en iyi oyunu.

Ara sıra tutun ellerimizden titremesin
Anlattığımız anılar sıkılmadan dinlenilsin.
Mümkünse arada bir evimizi temizleyin
Ölüme çok yakınken şu ihtiyarı  mutlu edin.

Kış günlerinde sobamızı bir yakın
Soğuk olan bu günlerde ölüm bize çok yakın.
Gücüm kalmamış kıyamıyorum odunları
Kıyarsanız odunları unutmayın çalı çırpıları.

Eskisi gibi yiyip içemiyor insan
Çaya ekmek doğrayıp yiyorum buna inan.
Keşke bazen olsa bir tas sıcak çorba
Hasret kaldım köfteye bir de kebaba.

Ne olur ne olur unutmayın bizi
Umutla sevgiyle doldurun kalbimizi.
Bizim için İLGİ en büyük ihtiyaç
Sen de olacaksın ilgiye bir gün MUHTAÇ.

Zaman ne dost ne düşman
Geçiyor durmaksızın
Yaptıkların en iyi aynan
Kelimelerin boş anlamazsın

Bir yürekte iki sevdayınan yaşanmazmış bilemedik,
Ne dünyayı ne  mali ne sevdayi
Bir türlü yürekten silemedik.
Koştukça peşlerinden kaybolup
Yorulduk ,yorduk lâkin
Bir arpa boy yol gidemedik..
Birden fazla çiçekle yaz geldi
İki kapuz koltuklara az geldi.
Hazanlarla ibretliğe haz geldi
Ağladık kaybettik  kaybolduk
Öylece derdimiz bedene tez geldi..
Saygı rafa kalktı,sevgide yok vefa
Anamız babamız çekmiş yoluna cefa
Ölsek bir kez değil binlerce defa,
Güzelliklerin gidişine hız geldi..
Ana yürekte yara, evlat başka dünyada
Uzamış yollar belirsiz rayda
Kimseye yok kendine yok fayda
Döneceğim diyor dönüşü yok aylarda
Özelliklerin ölüşüne hayat düz geldi..

Her an hep yanımızda olmalı umut
Ne yaşanmışsa olanları hemen unut.
Ölümden gayrısına hep vardır bir çözüm,
Sakın umuttan ayrılma, yok başka sözüm.

Dünyadan geçiyorsun yorulmuş
kelimelerden yoğrulmuş yüzün
hangi cihan harbinde vurulmuş
 bilmem bakışında o yaralı kuş
gelip geçen günleri baş köşende ağırlasan da
epriyen ömürler hep toprağa gömülür

Ağzında birbiri içre sarılı telaş
yumağı kabarık yılların burukluğu
Sana kıyısı olmayan dünyanın
eşiğinde debelenirsin daha mı
Hayatın anlattığı o hikayeden ne anladın?

Dönüp duruyorken dünya başucunda
ekmek ve aşk kalır hep hatırında

Dün bedende yük
Yarın yürekte büyük..
Öyle bir saate asılı ki
Bazen kendinden büyük..
Saatin çarkında dişlenir hisler
Kendine dargın ,herkese besler
Tutula tutula yoruldu nefesler
Herkesin  hevesi kendine höyük..

Şimdi meşguliyetlerden bir yumak
büyütürsün ellerinden bin şükür
zamanın savurganlığı tek bana yük
sana inen akşamlar hayli yorgun pek az endişe
ben kaç kelimeden silinirim yüzünde
bilinir her dağın bir yolu vardır
seninki çiçekli söylence
adın içli türkülerle yarışır dilimde
alnın okunan yazgısında yalnız bana tenha öyle

Yazmasam nasıl geçecek aşk karşı kıyıya
Uzaklara dalan gözlerimi kim tercüme edecek?
rivayeten yer aldığımız öyküden geriye
merhametle kavilleşmiş yağmur gelip sinecek
gecikmelerin kıyısında mümkünler
ha dindi, ha dinecek، dinsin!

Bir dörtlük daha sığar mı iki kalp arasına
gideceğin güne and olsun zeytine ve
gözlerine hüzün temalı şiirler oyalanan
Hayatın karmaşasından yeğnikleşen o fotoğraf
yalnızlığın duvarından ha düştü, ha düşecek,
düşmesin!

Ne hoştur çocukların hisleri
Alır gamı,götürür yeisleri..
Küçük şeylerde bulur büyük keyif
Sevdirir saf mı saf gülüşleri..
Elma şekerinde alır dünya tadını
Bal kaymak koymuş Yaradan onun adını
Pamuktan yaratılmış kanadını
Kırmasın dökmesin deli dolu gidişleri..

Sanki çeşme sızıntısı
Şıp şıp sevgi damlıyor içinden içime
Berrak bi ırmağın dibindeki çakıl taşı gibisin

Artık ne bedenlerimiz görülüyor
Nede seslerimiz duyuluyor
Gün yüzüne çıkıp
O gül yüzünü görsem diyorum
Dilimdeki yaralara sen döküyorum kurşun döker gibi
Akılda değil de
Yürek de kalanlar yoruyor insanı
İşte bu yüzden içimizdeki gemiler su alıyor
Acıyan yerlerimden öpen annem gibi
Benim yerime sabah kuşları öpsün seni...

            UMUT VE BİZ

İnsana yaşama sevinci verir umut,
Umut olmazsa neşeyi unut.
Biz hiç kaybetmedik onu,
Hep eğlenirdik yılsonu.

Dört yıl önce başladık bir yolculuğa,
Yıllar geçtikçe düşmedik umutsuzluğa.
Bu yolculuk götürecek bizi başarıya,
Aksi halde gideriz mutsuzluğa.

Ne çabuk geçti dört yıl vay vay,
Kalıverdi şurada bir iki ay.
Beş yıl diye çıkmıştık bu yola,
Kalmış sanki geriye bir iki ay.

Ama umut bizim gücümüz,
Dayanır her zorluğa göğsümüz.
Beraber olmasak bile beşte,
Elbet dayanır ayrılığa gönlümüz.

Hani düşmeyecektik umutsuzluğa,
Umutsuzluk götürürdü mutsuzluğa.
Faydalı olacaksak birbirimize,
İnşallah beraber oluruz beşte.

Bizlerin umudu hiç bitmeyecek,
Bazılarınız hasta kalbi dinleyecek.
Kiminiz öğrencisini dinleyecek,
Kiminiz de projeler çizecek.

Tüm bunları umutla bekleyeceğiz,
Birbirimizi çok ama çok özleyeceğiz.
Bazı zamanlar hatırlayacağız birbirimizi,
O anda birden maziye döneceğiz.

Hatırlayacağız altını çizdiğimiz cümleleri,
24 Nisan ve 1 Mayıs’a giden Fenleri.
Çok sevdiğiniz Beden Eğitimi dersini,
Öğrenmek için toplandığımız masa çevresini.

Bavula benzettiğimiz çanta seslerini,
Çabucak biten dört yılın günlerini.
Hatırladıklarımız buruk bir sevinç verecek,
Hiçbirimiz bunları aklından silmeyecek.

Şimdi gelelim yaşadığımız bu günlere,
Hayallerimizi taşıyalım ilerdeki günlere.
Tüm bunların anahtarı umuttur dedik,
Hiçbir zaman kaybetmeyeceğiz onu dedik.
                                                     
                                                    Nisan 2012

Yorulmaz deme ayakları
Yorulur bir gün.
Olmaz sandığın ne varsa
Sorulur bir gün.
Uğruna koştuğun şeyler
Unutulur da
İçine gömdüklerin yığılır bir gün..

Neler geçti ömürden neler
Yedi düvele selâm veren sultanlar
Köyüne mum tutturan ağalar
Kadere karşı çıkan  beyler..
Hangi kuytudan selâm verip alan
Bellisi yok gerisi yüreğe kadar....
Kimi umuduyla devleşti
Kımi selâm verip eğleşti
Kor yürekte hasret vuslat birleşti
Yola revan boyun büktü kader
Birbirine yoldaş olana kadar..
Uçtu gitti gönül kuşu ellere
Düştü kaldı söylenesi dillere..

Eat rice
Drink water

Eat rice
Drink water

Paylaşımı yanlış foruma yapmış olabilir misiniz?

Eat rice
Drink water

Ye pirinç
               Su iç