Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü

boran_12 ögretmenim ,bu yazıya teşekkür edemedim 
24 saat engeline takıldım,
paylaşımlarızı takip ediyorum,
son paylaşımınız için,ne desem,
elinize saglık ögretmenim.

Güzel paylaşımınız için teşekkürler.(24 saat engeline takıldım.)

muhtesem bir yazı.Yazdırana ,okumayı paylasmayı nasip edene elhamdulıllah,yazana tesekkurler,yuregne saglık...

boran_12 ögretmenim ,bu yazıya teşekkür edemedim 
24 saat engeline takıldım,
paylaşımlarızı takip ediyorum,
son paylaşımınız için,ne desem,
elinize saglık ögretmenim.

Değerli öğretmenlerim güzel yorumlarınız için teşekkür ederim. Yalnızlığı yaşadığım anlarda sığındığım yazılarımdır paylaştıklarım. Bilmeden sürçü lisan eylersem affola...
Saygılarımla...

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 6                                                                                   16 Mart 2008
Yirmi üç yıl öncesinde başlayan yolculuğun hiç beklemediğim bir yerinde daha doğrusu hiç düşünemeyeceğim bir yerden merhaba… Ve iyi ki doğdum doğmuşum bin kere teşekkür beni dünyaya getiren anneme ve babama…
Nicedir kelimelerin ortaya çıkmasını bekliyordum yüreğimden geçenleri yazmak için. Bulunduğum coğrafyadaki karlar altında bekleyen çiçekler misali bekliyordu duygularım kelimelerle ifade edileceği anı yaşamayı. Bingöl’de karlar erimeye yüz tutarken kelimeler çıkıverdi karşıma doğum günümün akşamında. Bilsen neler var anlatmak istediğim kelimelere dökeceğim. İkibinsekiz yılının ocak ayında başlayan Bingöl serüvenimde ancak duyguları yazıyorum doğduğum günün akşamında…
Hayat bir yolculuktu bilinenden bilinmeyene ve yirmi üç yılı bıraktım geride. Dönüp bakmıyorum bakmak hüzün veriyor yüreğime. Bilsen neler yaşadım neleri paylaştım bazen sevdiklerim bazen içime akıttığım gözyaşları kelimelerle. Sivilde yaşadım altı yaşıma kadar ve sonrasında okul yılları ki şimdi öğretmenim ve bitmeyecek okul yıllarım. Bugün Bingöl’deyim ama yarın kim bilir hangi coğrafyadan yazacağım sana. Bilmiyorum hangi yerlerin beni beklediğini ama biliyorum ve artık kararlıyım ki buluşacağız seninle ömürden geçen her günün gecesinde yıldızlar altında. Bakacağım odamın penceresinden ve yazacağım yazdıkça sende yaşayacak ölümsüzlüğü tadacağım. Belki hiç okunmayacak yazdıklarım belki sıkışıp kalacaksın ben gibi yüreğim gibi ama yinede yazacağım sana. Bazen bir delinin günlüğü misali bazen neşemi bazen kederimi bazense öfkemi. Ama paylaşacağım artık seninle paylaşmanın mutluluğu ile…
Şimdi kısa tutacağım bu gece öğretmen evinde odanın penceresinden esen rüzgara bırakacağım karışık duygularımı. Kim bilir belki sana da ulaşır duygularım rüzgarın serinliğinde rüzgarın sert ama yumuşak esişinde. Şimdilik ama sadece şimdilik ELVEDA…

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 7

Bir ezgide “hayallerin uzun boyluları / büyük kentlerin küçük soyluları” diyordu. O zamanlar sadece müziğini anlıyor dinliyordum. Ama şimdi bu iki mısrası öylesine anlam kazandı ki zihnimde. Ne de olsa duvarları gri, resmiyet kokan şehirde Ankara’da anlam buldu sözler doğduğum şehirde…

Değişmeyen tek şey değişimdi diyordu düşünürün biri. Şimdi anlıyorum ne demek istediğini. Değiştik zamanla, insanlığı yok sayarak değil değiştik insanlaştıkça. Ve yeni yeni maskeler uydurduk değişen hayatlarımızla…

İd’di Freud’a göre asıl var olan. İd, yani asıl biz olan. Ama dur dedi id’imize süper egomuz yani toplumumuz, ahlak kuralları dur dedi bize, bizim koyduğumuz. Ve işte egomuz yükseldi, id ile süper egonun mücadelesinde. Yani biz olan tarafımız ile toplum arasında sıkışmışlığımızdı benlik denen maske…

Tebessüm etmek geçer içimizden ama tebessüm edemeyiz. Çünkü tebessümün de bir yeri olmalı, bunu bilenler söyler, bilir, söyleriz. Oysa hayatın bir tebessüm kadar yaşanılası ve kısa olduğunu, filmin sonlarında karıncalı gözlerle dünyaya bakarken fark ederiz…

Zevk için, karşımızdakine acı çektirmek için düşünmekten yorulmayız ve ne tuhaftır ki acıları paylaşmanın mutluluğunu yaşarız. Timsahın gözyaşları misali, önce kurbanı öldürür, sonra başında ağlar ya timsah, yaşamlarını çekilmez kıldığımız insanların acısını paylaşırız…

Ne zamandır merak ediyorum ve bilmek istiyorum. Acaba hangi canlı türü, sırf zevk için katleder insandan başka? Adına töre, adına özgürlük, adına yaşanılası bir dünya diye katleden var mı canlılar içerisinde insandan başka? Hayvanlarda öldürür, yok eder çünkü yaşamını sürdürmesi buna bağlıdır. Amaç ne hırs ne yükselmek ne de güç göstermektir. Amacı için yaşamını sürdürmek için öldürür hayvan, ama bizler yine takınırız maskemizi ve kıyarız önce insanlara o da yetmez kıyarız tabiata…

Küresel ısınma, kuş - domuz gribi ve tabiî ki kene. Anlam veremiyorum bunlara isyan edişimize. Sanki biz bozmadık doğanın dengesini. Önce küresel ısındı yeryüzü, tavuklar üşüttü yakalandı gribe, hasta tavukla yaşayan kene oldu ölüm meleği. Tabiî ki isyan edeceğiz çünkü biz insanların bir suçu yok ki?

İnsanlaşıyoruz ve içimdeki id dur diyor insanlaşan yanıma, yok sayma beni çünkü ben hep var olacağım sen olsanda olmasanda. Ne de osla ilk ben vardım, insan olarak sensiz dünyada…

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 8
                              18 Nisan 2008
Zaman öylesine hızlı akıp geçiyor ki
bugün hep dünde kalıyor
yarınlarım ise bugünüm oluyor…
yetişmeye çalıştıkça hızlanıyor adeta
benimle oyun oynarcasına.
şimdilik böyle elim kolum bağlı durduğuma bakma,
yetişeceğim sana ey zaman en kısa yarınlarda…
aslında olan günü yaşamaktı,
çünkü bugün yarına göre dün,
düne göre ise yarındı.
ama ne dünü yaşadık
ve yarınlarda gereğinden çabuk yaşlandık.
çünkü geçmişin özlemleri geleceğin kaygısıyla,
hep bugünü atladık.
atladığımız her gün
geçmişte acı bir anı
gelecekte ise kaygıydı
bunu nedense anlayamadık.
kahve molalarını yarına yetişmek adına sonraya sakladık
ama yarında bir önceki güne yanıp yine molayı yarınlara bıraktık.
oysa şimdi küçük ama keyifli bir mola verdim kendime
zamanı yudumlarcasına…
geçmiş özlemleri gelecek ise kaygıyla yer edinmiş zihnimde,
oysa günü yaşamak istiyorum artık
geçmişi yok sayarak geleceği düşünmemecesine…
biliyorum ey zaman
akıp gideceksin ben olsamda olmasamda
ama yetişeceğim sana
an olmaksızın sen olmaksızın
çıkan bir fırtına koparacağım “boran”da…
kolay olmayacak başaramayacaksın ey zaman
izin vermeyeceğim sana
bilirim yollarım zorlu
senin kartların ise çıkar yalan dolu
ama yüreğimde var olacak çocuk
senden daha genç deli dolu…
şimdilik ama şimdilik izleyeceğim uzaktan akıp gidişini
ama yetişeceğim sana ey zaman
en kısa yarınlarda…

boran-12 öğretmenim paylaşımınız için çok teşekkür ederim. Çok güzeldi.

boran-12 öğretmenim paylaşımınız için çok teşekkür ederim. Çok güzeldi.

Sayın "AYBAR48200" öğretmenim, yorumunuz için teşekkürler benden...

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünü - 9

Lütfen okumayın yazdıklarımı
Çünkü okumak öğrenmek için yazılmadı bu yazı
Bilinenleri tekrarlamak papağan misali
Var olanı yinelmek olsa gerek bu yazı!..
Niceleri biliriz var olan kokuşmuş sistemi
Duyarız insan hayatının değersizliğini
Görsekde görmezden geliriz adeletsizliği...
Kanıksamışız yaşanan olayları
Patlamalarla parçalanan bedenleri kararan hayatları
Faili bilinipte meçhul sayılan katliamları
Gerçek misali dillerde dolanan yalanları...
Bir kurşun yada bir şarapnel parçası
İnsan hayatının bir anda kararması
Oysa bir kulak versek yüreğimize
Yüreklerimizde insan olmanın kabullenemeyişine
Vazgeçsek susmaktan çığlıklarımızı bastırmaktan
Haykırabilsek içimizden geçenleri korkmadan...

Lütfen Okumayın Daha Bitmedi Çünkü - 10

17.07.2011   
“Hayat Bir Garip Rüya”
Ne zamandır elim varmıyor yazmaya
Çünkü ne zamandır yüreğim kayıplarda
Yüreğim
Düşlerinin peşinde koşan bir çocukken
Ansızın bıraktı koşmayı
Ansızın an olmaksızın
Bıraktı kendini hayatın akışına
Çünkü zaman aktı ansızın an olmaksızın
Zaman aktı yalnızlığa
Açıversem yüreğimin kapılarını
Ulaşabilsem yüreğimin gizli odalarına
Kim bilir ne bekliyor beni oralarda
Hangi çaresizlik yada hangi hüzün
Daha da önemlisi hangi susturamadığım çığlık
Dönüp bakmak ardımda kalanlara
Yada dönüp baktım benden arda kalanlara
Tebessüm eksik olmadı yüzümden
Ama o an anladım işte
Her gülenin mutlu olmadığını
Mutluluk bir tebessüm kadar uzaktı
Oysa yüzümden eksik etmedim ben onu
Göstermedim gülen gözler ardındaki hüznü
Sorgusuz sualsiz kabul ettim
Belki kendimi kandırdım
Yoksa alışmak katlanmak yokluğuna
Dayanmak
Zamansız gidişine ardından son bakışıma
Ve herkesten soyutlanmak
Herkesten her bağdan ansızın kurtulmak
Yada koparıp atmak ipleri
Oysa neydi beni tutan alışılmadık olan sınavda
Karışıklık tam bir kaos yüreğimde
Çağlayan ırmak vura vura akan taşlara
Yüreğim eziliyor akıtamadığım yaşlar altında
Sanma bir garip isyandayım
Sanma yokluğuna alıştım
Sadece şaşkınlık aslında yaşadığım
Sadece yabancılaşmak
Kendime yabancılaşmak var ettiğim diğer benliğimle
Her şeyi kabul gören şaşkınlığı dilinden düşürmeyenle
Alıştım yaşamaya yokluğunla
Hatta bu dünya artık bir rüya
Evet sadece bir rüya
Çünkü geçmiş sadece gözlerimde canlanan bir hayal
Gelecek ise kaygısı korkusu umudu barındıran
Ve şuan içinde olduğum zaman
Aslında sadece var olan
Hayat bir uykulu düş
Hayat uyanılacak olan bir rüya…

boran_12 öğretmenim, çok güzel bir anlatımınız, çok hoş bir üslubunuz var. "okumayın daha bitmedi" demişsiniz ama galiba isteğinizi yerine getiremedim, bu hoş yazıları görünce mecburen okudum.

Ellerinize sağlık, teşekkürler hocam.

boran_12 öğretmenim, çok güzel bir anlatımınız, çok hoş bir üslubunuz var. "okumayın daha bitmedi" demişsiniz ama galiba isteğinizi yerine getiremedim, bu hoş yazıları görünce mecburen okudum.

Ellerinize sağlık, teşekkürler hocam.

Sayın "kardia" öğretmenim
Güzel yorumlarınız için ne buradan ne de butondan teşekkür etsem az gelir. Ancak unutmayın ki sabırsızlıkla bende hikayenizin yani "CİDDİ AŞK *Aşk Ciddi Bir İştir*" takipçilerindenim. Sonunu bekliyor olacağımdan emin olabilirsiniz...
Tekrar teşekkürler öğretmenim...

Sayın "kardia" öğretmenim
Güzel yorumlarınız için ne buradan ne de butondan teşekkür etsem az gelir. Ancak unutmayın ki sabırsızlıkla bende hikayenizin yani "CİDDİ AŞK *Aşk Ciddi Bir İştir*" takipçilerindenim. Sonunu bekliyor olacağımdan emin olabilirsiniz...
Tekrar teşekkürler öğretmenim...

İnceliğiniz için çok teşekkür ederim hocam. sağ olun. 

kaleminize sağlık boran öğretmenim

''Hayat bir uykulu düş
Hayat uyanılacak olan bir rüya…'' nokta...

Sanma yokluğuna alıştım
Sadece şaşkınlık aslında yaşadığım
Sadece yabancılaşmak..............



o kadar anlamlı ki ...yüreğinize kaleminize sağlık baran öğretmenim..... sakın vazgeçmeyin yazmaktan