Sevdiğimiz Şiirler

KAR

Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze, inceden.

Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan,
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldı? kar içindesin!

Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni, uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram…

Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır – tek, tenha – bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.

Ahmet Muhip DRANAS

Yalnız'ın Durumları

Her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.

Sen her şeyi süpürebilirsin;
Sonbaharı süpüremezsin.

Yalnızsa,
Sürekli bir sonbaharı
Süpürür hep..
Düşünemezsin


Yanar
Sobasında
Yalnız’ın
Üşüyen
Bakışları.

Lâmbasında
Karanlığa dönük
Bir ışık
Titrer
Sönük-sönük.

Penceresi
Dışına kapanmıştır,
Kapısı
İçine örtük.


Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an’da


Yalnız’ın
Nesi var, nesi yoksa
Tümü birdenbire’dir.

Yalnız
Bir ordudur
Kendi çölünde..

Sonsuz savaşlarında
Hep yener
Kendi ordusunu.

Yalnız’ın
Sakladığı bir şey vardır;
Boyuna yerini değiştirir,
Boyuna onu arar..

Biri bulsa diye.


Yalnız
Hem bilgesi,
Hem delisidir
Kendi dünyasının.

Ayrıca;
Hem efendisi,
Hem kölesidir
Kendisinin.

Tadını çıkaramaz
Görece’siz dünyasında
Hiçbirisinin.

Yalnız
Sürekli dinleyendir
Söylenmemiş bir sözü.


Sözünde durması
Yalnız’ın yalancılığıdır
Kendisine..

Hep yüzüne vurur utancı..
O yüzden
Gözlerini kaçırır
Gözlerinden.


Yalnız’ın odasında
İkinci bir yalnızlıktır
Ayna.


Yalnız
Hep uyanır
İkinci uykusuna.


Yalnız
Kendi ben’inin
Sen’idir.

Bir sözde saklanmış bir yalanı
Bir gözde okunduğundan
Bakmaz kendi gözlerine bile.


Her susadığında
O
Kendi çölündedir.


Kendi öyküsünü
Ne anlatabilen,
Ne de dinleyebilen.

Kendi türküsünü
Ne yazabilen,
Ne söyleyebilen.


Bir zamanlar güldüğünü
Anımsar
da..

Yoğurur hüzün’ün çamurunu
Avuçlarında.


Yalnız
Aranan tek gördü tanığıdır
Yargılanmasında
Kendi davaasının..

Her duruşması ertelenir
Kavgasının.

Yalnız
Hem kaptanı
Hem de tek yolcusudur
Batmakta olan gemisinin..

Onun için
Ne sonuncu ayrılabilir
Gemisinden,
Ne de ilkin.





Yalnız’ın adı okunduğunda
Okulda ya da yaşamda..
Kimse
“Burada”
deyemez..
Ama
Yok da..


Uykunun duvarında başladı..
Önceleri bir toz gölgesi sanki;
Sonra bir yumak yün gibi.

Ama şimdi iyice görüyor
Örümceğin ağını
Gün gibi.
Yalnız
Duymuş olduğunun sağırı,
Görmüş olduğunun körü
Dür..

Ölür ölür öldürür,
Öldürür öldürür ölür.

Duyduklarını unutur,
Duyacaklarını düşünür.

Yalnız’ın adına
Hİç kimse konuşamaz..

O
Kendi kendisinin
Sanığıdır.

Yalnız
Önceden sezer
Sonra olacakları.
Paylaşacak biri vardır;
Anlatır anlatır ona
Olanları, olmayacakları.

Her leke
Kendisiyle çıkar.

Özdemir Asaf

İkimiz de biliyoruz, sevgilim,
öğrettiler:
aç kalmayı, üşümeyi,
yorgunluğu ölesiye
ve birbirimizden ayrı düşmeyi.
Henüz öldürmek zorunda bırakılmadık
ve öldürülmek işi geçmedi başımızdan.

İkimiz de biliyoruz, sevgilim,
öğretebiliriz:
dövüşmeyi insanlarımız için
ve her gün biraz daha candan
biraz daha iyi
sevmeyi...

Nazım Hikmet Ran

Amerikan  Country  Türküleri  Çevirilerim

Aynı  senin  gibi  eminim
Bütün  kovboylar  batıdan  bizim  istediklerimizi  aldılar

  Bilmiyorum
 İyi  zamanlarında  beni  bul
 Delikanlı  gitti
  Doğruları  aramaya
  Ve  doğruları  gördü
  Seni  çok seviyorum

  Evli  isen
  Ayrılmak  çok  zor
  Aşk  dolu  evlilik  bu
Evli  isen
Aşk  dolu  evlilik  bu
  Ayrılmak  çok  zor

 
   

 

Amerikan  Country  Türküleri  Çevirilerim

Zaman  güzel
Gittiğin  yerde  oturma
Arkadaşlığın  zamanı
Anlamadıkları
  Gör  zamanın  güzel  taraflarını
Kadınlar  zamanı  iyi  kadınlar
 

            Öylece Kal
Bir karanfil çiçeğinin yaprağında
belki de fesleğen kokusunda!
yok,
yok fikrimi değiştirdim
bir mavi gecede
asılı duran galakside
ve hatta
elma ağacında belki de;
veya
bir şişe mantarında
ve yahut
rüzgarlı burundaki kayada,
yada,
evet evet yada
arka bahçedeki karanfil çiçeğinin yaprağında
suskun
bir can
ol.
Kıpırdaman kal öyle.
tıpkı bir cam gibi.
Ya kırıl
ya da öylece kal! (Behram Su)

DESEM Kİ

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem  ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.






Cahit Sıtkı TARANCI

Dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam
ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı
yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet

evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç


AHMET HAMDİ TANPINAR-BİR ADIN KALMALI GERİYE

  Amerikan  Country Türkü  Çevirilerim (Amatör)
 
 Annem çılgın  birisi
  Çılgın  gençlik  bana  döndü
  Çılgınlık  aşkın  içinde
  Aşk  bende


  

  Amerikan  Country Türkü  Çevirilerim (Amatör)

Sevgilim  şu  anda
 mutlu  güneşli  günlerde
Sevgilim  ilk  kez 
Işığı  bilmiyorsun

     Yanıma  gelmiyorsun
      Jacson
     SEn  benim  soğumsun
             Jacson
       Her  zaman  yatıyorsun
                 Jacson

   Sen  çok  fakir  bir  memlekettensin
   Birçok  yol  var 
  Aşktan  dönüş  yok
 
   

   Amerikan  Country Türkü  Çevirilerim (Amatör)

Sen  benden  kazançlısın
 Görüyorum
Birkaç  milyon  kazandın
  Görüyorum
 
  Mutlu  ol

Çok Sevdim O'nu...
Tertemiz sevdim…
 Adımın anlamına mıhladım yüreğimi, adına astım!
 Çok sevdim onu.
 Adamakıllı bekledim beklemekse.
 Sabretmekse, insana yakışmazdı benim sabrım!
 Canım yandı, “ne tatlı” dedim “verdiği acı”…
 Doyulmaz hazları tattırırken bana,
 kendimde değildim ki tadına varayım!
 Hep hak verdim.
 Her zaman “yarın anlayacak” dedim. “acele etme”…
 
“Geliyorum” dedi, kendimi bile kovdum yanımdan yabancılık çekmesin diye.
 Gelmedi!…
 Kovduğum ben de gelmedi geri…
 
“Seviyorum” dedi nefessiz kaldım.
 Dünyanın bütün dillerinde duydum dediğini,
 dünyanın bütün dillerinde gıkım çıkmadı.
 Kalakaldım, en yerinde duramayan durağanlığı tattım.
 Sonra sustu…
 Haftalarca duyamadım bir hecesini.
 Aramadı, sormadı…
 Aradım, sordum…
 Cevabı “sus”tu, duydum…

kar kesti yolu

nazım hikmet

kar kesti yolu
sen yoktun
oturdum karşına dizüstü
seyrettim yüzünü
gözlerim kapalı.
 
gemiler geçmiyor, uçaklar uçmuyor
sen yoktun
karşında duvara dayanmıştım
konuştum konuştum konuştum
ağzımı açmadım
 
sen yoktun
ellerimle dokundum sana
ellerim yüzümdeydi.
      

Yineli

 Bitti temmuz, yine bitti
 Kırlangıçlar çekip gitti, yine gitti
 Kaldık yine kaygularla başbaşa yine kaldık

 Yarın yine yapraklar, yarın yine yağmurlar
 Ardından yine soğuk, ardından yine tipi
 Yine palto, yine gocuk, yine odun, yine kömür
 Yine sövgü karakışa, yine bahara selam

 Ederler yine tombul, gelirler yine cılız
 Kiralar yine azgın, kuyruklar yine dilsiz
 Yine mızmız sıkıntı, yine hep vıdıvıdı
 Yine hep televizyon, yine hep ortadoğu

 Uykular da beter yine, uykular da kara kuru
 Yine bezgin sabahlar, yine yılgın akşamlar
 Yine hep dalavera, yine hep o kuruntu
 Yine umut, yine düş, yine hep bekleroğlu

 Ama belki kış da güzel
 Ama belki kar da güzel
 Ama insan olana

Hasan Hüseyin Korkmazgil

GÖZLERİNİ GETİR!

Gözlerini getir yarı umUtsuzluguma
Yaprak gibi döküleyim önüne
Solayım, beter olayım
Gözlerini getir,
Öleyim...

Bilmeden çocukça sevildigini,
Ve bayram sabahınca beklendigini,
Kaf Dagı'ndan güneş getirir gibi,
Gözlerini getir.
Getir gözlerini,
Öleyim...

Kimsesizim İlk kez bu kadar suskunum
Sana söyleyemiyorum
Yıldızlara uzanmışım her akşam
Ve baglanmış
Ve kınanmış
Ve karşında hep yitirmişim
Ne olur
Gözlerini getir
Öleyim...

Ben biraz şairim, biraz divane
Çarmıha gerseler öldüremezler
Sırrım saçımda degil yüregimdedir
İstersen dost, istersen düşman gibi
Gözlerini getir
Ustam! getir gözlerini
Öleyim..

Ben yine kaybettim, görmüyor musun?
Şafak yangınından yaralı çıktım
Ve ben ustam,
Gözlerinle yakılası bir şiire başladım
Kaçtıkça sana döndüm
Ve artık gülü bıraktım,
Menekşe yapragını
Kitaplarımı,
Suskun maceramı...
Bu şiir bitsin
Bana, peşin bıraktıgım bir hayatı degil,
Gözlerini getir.
Ustam! getir gözlerini,
ÖLEYİM...
 
Ali Kınık