Ülkemizde özellikle futbol sporu 1950 lerin sonundan itibaren geniş halk kitlelerince ilgiyle takip edilen,yaşamın tam merkezinde olmasa bile yaşamın bir parçası haline gelen bir olgudur.
Önceki senelerde futbolcular çok astronomik rakamlar kazanıyor olmasalar bile hemen herkesin tanıdığı şöhretli insanlardı.Bugün ise durum çok farklı futbolcular hem şöhretli hem de ziyadesiyle zengin insanlar. Albümleri satmayan,konserine gidilmeyen bir şarkıcı nasıl para kazanamamaya mahkumsa aynı durum futbolun içindeki insanlar için de geçerlidir.Maç yayınları,forma satışları, kombine ve tribün gelirleri futbol pastasını büyütmüş,yepyeni bir sektör haline getirmiştir. Gel gör ki bu pastayı oluşturan ve büyüten futbol seyircisinden başkası değildir, futbol seyircisi dediğim locadan bilet alıp,tribünde puro tüttüren azınlıktaki insanlar değil, iki kuruş parası varsa onu takımının maçına harcayan gariban diye tabir ettiğimiz milyonlarca insan.Formayı da o adam alır, yayıncı kuruluşa da o adam abone olur, tribünde de yerini alır.Bu pastayı oluşturup bu pastadan pay almamak,çilesini çekip küçük bir ihtimal de olsa takımın başarısıyla mutlu olabilmek bağlılıktan başka bir şey değildir.
Bu bağlılık taassup derecesine çoktan ulaşmıştır ki sana hiçbir şey vermeden sürekli senden alan bir yapıya her koşulda sadık olma inancı zihinlere yerleşmiştir. Bu bağlanıştır ki sahada topun peşinde dolanan adamı imparator,kral ve sultan yapar.Oysa ki o krallar ve sultanlar senin para ve zaman harcadığın ve değer bildiğin oluşumdan katır yüklerince para kaldırmışlardır. Bilinir ki başarısız olsalar da aynı parayı kazanacaklar.Ve bu para senin paran.
İnsanların yaşam kalitelerinin oldukça yüksek olduğu avrupa ülkelerinde futbol taraftarlığını ve bu derin bağlılığı anlamlandırabilmek kısmen de olsa mümkünken, gelir seviyesi düşük insanların sınırlı gelirleriyle bu akıma adeta kapılmaları sağlıklı değil
|
16
2