Orta Çağ'da bir Fransız şehrinde kadınların tuhaf bir alışkanlığına dair bir efsane anlatılırdı. Evli kadınlar sabahları kocaları için hazırladıkları kahvaltıya az miktarda zehir koyarlar akşam eve dönen adama ise akşam yemeğinde panzehirini yedirirlerdi. Kocaları eve gelmezse ya da olmayacak yerlerde vakit geçirirse midesi ağrıyacak, başı dönecek, kusacak, nefesi kesilecek kısacası ölmeyecek ancak bayağı sıkıntı çekecekti. Adam karısının yanına dönmekte ne kadar gecikirse, o kadar çok hastalanacaktı. Bir şekilde erkekler evden uzakta olmanın acı ve hastalığa yol açacağına şartlanıyorlar, evlerine ve eşlerine bağlanıyorlardı.
