Yaşama dair her şeyi unuttum
Bir seni unutamadım,ömrümce,nefeslerimce bir seni
! Gönlümü,zihnimi,fikrimi,yüreğimi,derinlerimi mekan eyleyen yar bil ki unutmak sözcüğü dahi seni fısıldadı durdu yüreğime
Ömürlük hasretimmm
Öyle ki ne yaşarsam yaşayayım ömrümce hep eksik kalacak yanım,yarımım
Ömürlük yaram
Öyle ki bir ömrü kanatırcasına derinlerime akanım
Tenimin altında hiç durmaksızın kanayanım
Külün altına gizlenen köz misali yüreğimi yakıp kavuran narım
Bir saLise olsun yüreğimin,aklımın,fikrimin sayıklamaktan vazgeç(e)mediği,her dem derinlerimde sızım sızım sızlayanım
Acınla sızınla yokluğunla lime lime ettiğim bin bir parçaya böldüğüm yüreğimin her bir zerresinde hala inatla iki hece atan yar
Günle doğanım,karanlıklara inat batmayanım
Uykumda dahi uyanıklığım
Sen her sabah yaşamdan önce aklıma yer edenim...
Hasretine,yokluğuna nefeslerimin yetmediği,yetişemediği yaram
Sen benden öte bende yaşayanım
Aynı bedende yıllardır;suyumu,ekmeğimi,uykumu,aşımı,nefeslerimi,ömrümü paylaşanım
Nabzımda iki hece atanım,son nefesimle derinlerimden gün yüzüne dökülecek olan son sözüm
Sen ıslak harflerime sığdıramadığım
Yüzünde yüz yıllık hasret biriktirdiğim yar
Sen aynalara gösteremediğim yüzüm,kimselere söyleyemediğim hüznüm
Aklımın,fikrimin,zihnimin uğruna meşguliyetinden nefes almayı dahi unuttuğu
Nefesler içinde nefessiz kalakaldığım yar
Sen mevsimlerimden eksilenim
Her dem sonbaharım
Ansızın iç çekişlerimde sakladığım
Cam kırıkları misali boğazıma düğümlenen sızım
Sen hiçbir harfe,heceye,cümleye sığdıramadığım
Kelimelerin yüreğim gibi uğruna çaresiz kaldığı yar
Sen yaşama el verme nedenim
Söyle; Yokluğun anı
Yokluğun yaşamı
Yokluğun koca bir ömrü nasıl anlamsız kılabilmekte
Bir yara bir ömrü nasıl kanatabilmekte
Sen yüreğimden taşanım,dünyalara sığdıramadığım yar
Söyle; Daha kaç sonbaharlara gebe bu delice hasret,yok mu vuslatı bu yürek yakan çaresizliklerin?
Sen gönlümü ömürlük mekan eyleyen yar
Söyle; Kalıp çaresizliklerimize tanık olmak mı yoksa dünya gözüyle bir daha görememek uğruna çekip gitmek mi?Bildin mi hangisi daha acı
:((
Bildim;susmak en çok söylemekti
Bin yıllık sustum,yandım,köz oldum,beher gün öldüm olmadı,olmadı,olmadı
söyledim;acıyan yanımı,sızımı,sessiz hıçkırıklarımı gökyüzüne fısıldadım olmadı,olmuyor ya Rab Yapamıyorummmm...
Onu düşlemeden,nefes almayı,yaşamayı becerebildiğim tek bir anım tek bir günüm dahi yokken ne olur Rabbim yalvarırım bari son kez olsun uzaktan da olsa kokusunu duymadan kapama gözlerimi (Amin)
