Şefkat neden karın doyur muyor?
Türk dil kurumu şefkati sevecenlik olarak tanımlıyor. Prof. Dr. Nevzat Tarhan bey şefkat için "karşılıksız sevgi" tanımını kullanıyor. Her iki tanımıda eksik buluyorum bence şefkat karşılığı mutluluk olan sevgidir.
Bir çok kişi haz ve mutluluk arasındaki farkı görememektedir. Mutluluk içten dışa, haz dıştan içe gelişen duygudur. Diğer bir deyişle, dıştan bir etkenin etkisiyle hissettiğimiz olumlu duygu hazdır. Örneğin dondurma yemekten haz alırız. Mutluluk dış etkenden bağımsız olarak hissedilir. Şefkat içeren davranış kişinin mutluluğuna vesile olur.
Şefkat ve anne kavramları bir bütünün iki parçası olarak algılanır. Günümüzde bu algıda hatalar olduğunu gözlemliyorum. Günümüzde sık karşılaştığım ve yadırgadığım bir davranış çeşidi var; anne ve babalar çocuklarına anneceğim, babacığım diye hitap ediyorlar. Benzer şekilde teyze ve halalarda çocuğa teyzeciğim, halacığım gibi hitaplar kullanıyorlar.
Bu davranıştaki amacın çocuğun büyüdüğünde bu KALIP sevgi kelimeleri ile hitap etmesini sağlayarak, sevgi dolu bir çocuk yetiştirmek olduğunu tahmin ediyorum.
Bu düşünce ile hareket eden kişiler kimi kandırmaya çalışıyorlar? Bir bebek bile, ağızdan çıkan söz ile yürekten çıkan sözü ayırt edebilir ve ona göre tepki gösterir. Bir söz ağızdan çıktıktan sonra, sözün şeklinin bir önemi olabilir mi? Anneciğim, babacığım şeklinde yapılan hitaplar çocuğun bu kelimeleri yürekten söylemesini sağlayabilir mi?
...
Genellikle yetişkin çocuğu olan anneler tarafından kullanılan şu cümlede örnek olarak verilebilir:
- Oğlum/Kızım beni götürür.
Cümlenin açık anlamı: "Oğlumu/kızımı küçükken bir çok defalar attaaya (gezmelere) götürmüştüm, şimdi sıra onlarda, onlar beni gezmeye götürmelidir."
Evli çiftlerin birlikte yaptıkları şeylerin zaman içinde azalması sık yaşanılan bir durumdur. Baba konumundaki kişinin, çeşitli sebeplerle, ailece gezmeleri azaltması, anne konumundaki kişinin gezme ihtiyacını gidermek için ürettiği bir emr-i vaki yöntemidir. Bu cümlenin kullanılması, çocuklukta yapılan gezmelerin şefkatten kaynaklanmadığının açık bir kanıtıdır.
...
Şefkat kavramı ile özdeşleşen bir başka kelime "Öğretmendir". Günümüzde öğretmenler, saygı ve emeklerinin maddi bedelinin artırılması gerektiği yönündeki beklentilerini sıkça dile getirmektedirler. Öğretmenlere karşı saygı içeren davranışların artırılması, gelirlerinin artırılması HAZ duymalarını sağlayabilir. Peki ama mutlu olmalarını sağlayabilecek midir? "Mutluluk içten dışa, haz dıştan içe gelişen duygudur." tanımlamasını hatırlayacak olursak mümkün olmayacağı anlaşılır.
Davranışlarında şefkati esas alan insanlar, bunun karşılığını mutluluk olarak peşin alırlar. Daha açık bir ifadeyle "Şefkat doyurur", açlığın sebebi davranışlarda şefkatin esas alınmamasıdır.
|
1
9