jelibon_88 hocam al benden de o kadar.Artık stresten yemek bile yitemez oldum herkese çatıyorum evde küçük bebeğim var ona vakit kalmıyor çok merak ediyoum zümrelerim herkes aynımı yoksa biz mi talihsiz öğretmenlerizki böyle velilere çattık
o kadar sıkıldımki artık stresten kalbim ağrıyor nefesim daralıyor.çok tahammülsiz ve sinirli olup çıktım veliler dersen benim insan olduğumu unutanlar çoğunlukta kendileri 1 taneyle baş edemezken benden 45 kişiye özel ilgi göstermemi bekliyorlar.okula gitmek istemiyorum adımlarım geri geri gidiyor nasıl geçecek böyle dönem bilmiyorum sınıf ne halde kafam karmakarışık.aileler ben kadar dert etmiyor çocuklarını delimiyim diye düşünüyorum hal böyle olunca gene de stres yapıyorum psikolojim bozuldu artık.cahille uğraşmak kadar zor bir iş yok destek olan yok.harfler ver ver bitmiyor daha bugün yarısı bitti.oturup ağlıyorum artık.dersi dinletmek için kendimi paralıyorum ses soluk kalmadı ben anlatıp ben dinliyorum kimse bişey öğrenmiyor gibi hissediyorum.anlayacağınız sevgili zümrelerim ben çok mutsuz ve karamsar bir sürece girdim yo rul dumm
kendi kendinizi strese sokuyor,harap ediyorsunuz,zamanı gelince hepsi okuyacak.velilere de söyleyin ilgilenmezlerse geç okuyacaklar,hatta not yazıp gönderin.Kardelendi öğretmenimiz ne rahat,çantasız eğitime başlamış bile:) siz stresli olunca çocuklar da stresli oluyor bilesiniz.Tadını çıkarın 1. sınıfın tombala oynayın halay çekin,her dersi bir eğlenceye dönüştürün.Oynarken hissettirmeden klasik yöntemlerin dışına çıkarak, kimseye kulak asmadan kaygılanmadan işleyin derslerinizi.Söylediklerimin çoğunu yapıyorsunuzdur eminim,biliyorsunuzdur da. Maalesef zaman zaman böyle duyguları hepimiz yaşıyoruz.Yalnız değilsiniz.
